خرید کاشی خیام

ایل لر جبال بارزی: از ایلهای قدیمی کرمان هستند که زیستشان در کرمان حداقل به زمان ساسانیان میرسد و در جبالبارز سکونت دارند. لک که در بین ایل افشار بسر میبرند از جمله لرهای این منطقه میباشند که سردسیر آنها (چهارگنبد) و گرمسیر آنها (شکرویه) است. ۲- لرهای شهرستان بافت: سه طایفه عمده لر دارد، یعنی طایفه لک و طایفه لری و طایفه لر بختیاری، فزون بر این شعبهای از شول تاتی و نیز یک طایفه از تیره بختیاری بهنام آقاجانلو نیز یافت میشود. ۳- لرهای شهرستان جیرفت: دو طایفه لر به نامهای لر و سلیمانی زندگی میکنند. سلیمانی از تیرههای حسینی، علیدادی، سلیمانی، میرشکاری، محمدی تشکیل شده است که سردسیر آنها (سرمشک، دره گنجو، قنات نمک، مر، رودخانه هریر، سرمشک، چاله) و گرمسیر آنها (آب باریک، سلاور، سرخ قلعه، بن گود، سر کوریج و سه چاه) است. طایفه لری شامل: تیرههای غلامرضایی، آقا رضایی، عبدللهی، بارانی مشهدی حسینی، عباسی، قنبری، شیخ حسینی، شفیعی، کمالی، خدادادی، زمزم، حیدری که سردسیر آنها اکثرا (رابر، دره پهن، اشکان، کوه لالهزار، راور است) و گرمسیر آنها اکثرا (کلوگ گاو، دره پهن، هنگر، چاه افغان، سورگاه، ابگنده و…) است. سیرجانی اکثرا در ناحیه مهیا شهرستان سیرجان ساکن هستند و گفته میشود از بختیاری به سیرجان آمدهاند.

آقاجانلوها از بختیاری آمدهاند. ایل لری: در سرحد شمالی شهرستان بافت و در دامنه کوه شاه طوایفی لر تباری زندگی میکنند که از ناحیه کوهدشت استان لرستان گروهی از لرها در اواخر صفویه و نیز در زمان قاجار از نواحی لرستان، بختیاری و فارس به مناطق کنونی کوچ کردهاند. ایل بحراسمان :از قوم فارس هستند که در کوهای بحراسمان جیرفت ساکن هستند. طوایف عرب: از ایلات عرب فارس هستند که از قرن هشتم به این سمت به کرمان آمدهاند و در جیرفت و بافت باقیماندهاند. که اولی از بختیاری و دومی از کهگیلویه به سرزمینهای فعلی آمدهاند. کیسکانی که یکجانشین میباشند و در کیسکانی ساکن هستند. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۱. برخی افراد واژه «اراک» را برگرفته از ایراک که معرب آن کلمه عراق است، دانستهاند، زیرا در دورههای باستان به مرکز فلات ایران، ایرانستان و ایرانک گفته میشد و در دوره اسلامی و به ویژه از قرن یازدهم میلادی جغرافینویسان مسلمان، منطقه یا سرزمین اراک را به صورت عربی شده آن، یعنی عراق تبدیل کردند.

ترکهای کرمان در دورههای سلجوقیه، صفویه، افشاریه و قاجاریه از آناتولی، آذربایجان، خراسان و فارس به کرمان مهاجرت کردهاند و اکثراً به زبان ترکی افشاری تکلم میکنند. تاتی ها نزدیک جمیلآباد و فتحآباد را سردسیر و جلگه ارزویه را بهعنوان گرمسیر انتخاب کردهاند. لک گداری (تیره؛ معصوم پور، سلطانی، پوراحمدی، حسنپور) سردسیر مادون و گرمسیر آنها سرگز و دولتآباد است. طایفه شولی، دارای دو شعبه شولی ترکی و شولی تاتی هستند؛ که سردسیر آنها (امیرآباد و بید کردو) و گرمسیر آنها (آرداهرین، شیرویه و جلگه ارزوپیه) است. سیرجانی، به دو شعبه سهرابخانی و میرزا حسینی تقسیم میشوند که سردسیر آنها (کوه پنج، سیرجان، آسیاب قلایی، ده دوایی، سیرجان) و گرمسیر آنها (چاه کاریز، چاه قدرت، چاه کر، خیرآباد، کل چشمه و کوه زیارت) است. سردسیر آنها روستاهای دره مرید و گرمسیر آنها گیجوییه و چال امیر است. طایفه لر از تیرههای یوسف بیگی و لطفعلی بیگی و محمدعلی بیگی و رضا بیگی تشکیل شده که سردسیر آنها (بیگ سفید، شیر اهوش، قنات محمد شاه، گاوسواران، کردین علیا و سفلی) گرمسیر آنها (ملک اباد، پشته لر، خاتون اباد، زنگیان) است. امروزه بلوچها که حدود ۵ درصد استان را در بر میگیرند و در نواحی شرقی و جنوبی استان زندگی میکنند که به گویش رودباری و زبان بلوچی تکلم میکنند.

این مسجد علاوه بر ارزش تاریخی، مکانی معنوی است که جهت جمع شدن نمازگزاران که برای خواندن نماز جمعه هر هفته گرد یکدیگر جمع می شوند. حدود ۱۷٪ از باغهای کشور در این استان قرار دارد که از این رو دارای رتبه کاشی درجه دو نخست کشوری است. همینطور از جهاتی به تاریخ منظوم معاصر، شاهنامه چنگیزی شمسالدین کاشانی شباهت دارد. بختیاری: این لرها از طایفه زلکی یا زلقی هستند و در زمان نادرشاه به اجبار در منطقه بافت کرمان اسکان داده شدند، درواقع سه برادر به نامهای شهابالدین، غیاثالدین و شمسالدین که فرزندان یکی از خوانین و سرداران بزرگ بختیاری بودند، به این منطقه کوچانده شدهاند و فامیلهای شهابی نژاد، غیاثی، شمسالدینی و بختیاری از این طایفه هستند. ایل افشار: از ایلات ترک ساکن کرمان هستند که با گذشت زمان به دو گروه شمالی و جنوبی تقسیم شدهاند که جنوبیها هنوز حالت ایلیاتی دارند و در مناطقی از بافت و سیرجان زندگی میکنند اما شمالیها ساکن شدهاند. ایل بچاقچی: ترک تبار هستند و زمان نادرشاه افشار از ارسباران آذربایجان به کرمان کوچانده شدهاند و در دهستان بلورد شهرستان سیرجان ساکن شدند.